Wij, bezorgde ouders, leraren en inwoners van België, constateren dat:

De draconische en overtrokken maatregels die in het onderwijs zijn ingevoerd hebben ondertussen serieuze en langdurige schade aangericht onder de leerlingen van het secundair onderwijs. Deze schade is zowel emotioneel, psychisch, formatief als educatief.

Door steeds strengere maatregels op te leggen, zijn leerlingen angstig en onzeker. Spontane huilbuien in de klas zijn gemeengoed geworden, omdat kinderen bang zijn dat ze covid hebben opgelopen omdat ze sociaal contact hebben gehad met hun vrienden of vriendinnen. Tegelijk zien wij dat vele leerlingen een praktisch onoverbrugbare achterstand hebben opgelopen in hun schoolwerk en daardoor vrijwel onmogelijk hun eindtermen kunnen halen, onder andere vanwege de vele technische obstakels die het thuisleren met zich meebrengt (aangezien het is gebleken dat thuisleren géén echt werkbaar alternatief is voor naar school gaan), maar ook door een gebrek aan motivatie en inzet die het resultaat is van de sfeer van eindeloze hopeloosheid, doemdenken en hulpeloosheid die zich ondertussen van de leeromgeving meester heeft gemaakt.

Vreemd genoeg zien wij dat kinderen onvoldoende feitelijke informatie aangereikt krijgen over wat er nu precies aan de hand is, bijvoorbeeld over het feit dat kinderen praktisch immuun zijn voor de gevolgen van Covid19 (wat al bekend is sinds het begin van de uitbraak) en er tegelijkertijd in wetenschappelijke kringen twijfel bestaat over het idee dat kinderen belangrijk zijn in de verspreiding van het virus. De simpele waarheid lijkt te zijn dat kinderen weinig tot níéts met dit virus te maken hebben, maar desondanks worden behandeld alsof ze dragers van de builenpest of ebola zijn …Door dit gebrek aan duidelijke informatie krijgen angst en onzekerheid alle gelegenheid om te woekeren op school. In plaats van dat er een positieve leeromgeving wordt gecreëerd waarin iedereen het gevoel heeft dat dit slechts een vervelende maar tijdelijke situatie is waar wij samen wel doorheen kunnen komen, krijgen kinderen het gevoel dat zij er geen echte toekomst meer bestaat en dat leren en je best doen op school daarom ook zinloos is.

Wij constateren dat zowel de federale regering, de Vlaamse regering als de gemeentes tekort hebben geschoten om correcte informatie en steun te bieden aan scholieren én ook hun leraren, door in te zetten op het verbreiden van een sfeer waarin paniek welig tiert, in plaats van feitelijke en op kennis gebaseerde informatie te bieden over wat er nu eigenlijk aan de hand is en wat wél en níét zinnig is om te doen. Wij hebben ervaren dat veel leraren steeds minder begrip op kunnen brengen voor leerlingen of ouders (of andere leraren) die kritisch zijn over de opgelegde maatregels, hoewel wij er ook begrip voor hebben dat leraren in het secundair op dit moment aan een gigantische hoeveelheid stress worden blootgesteld om hun scholen draaiende te houden en tegelijkertijd aan de regels van de overheid te voldoen.

Het opleggen van steeds strengere maatregels neemt absurde vormen aan die duidelijk contraproductief zijn: Door verplichting die nu geldt om ook búíten op het schoolplein maskers te dragen, worden scholieren nu gedwongen om 8 uur per dag hun masker op te houden! Zelfs tijdens de L.O.-les! Dit strookt echter niet met de bevindingen van Sciensano, het Nederlanse RIVM, de Europese ECDC, de Amerikaanse CDC en het Duitse Robert Koch Institut, die allemaal hebben toegegeven dat er geen eenduidig, overtuigend bewijs bestaat voor de effectiviteit van maskers tegen het coronavirus. Desondanks worden kinderen nu tóch gedwongen om de hele dag hun maskers op te houden, of anders kunnen ze straf verwachten!

Ook het feit dat sport en beweging op school aan banden wordt gelegd, o.a. doordat verschillende scholen nu eisen dat leerlingen zich bij het secretariaat registreren als zij willen gaan voetballen of pingpongen, is onlogisch, contraproductief en gewoon ongelofelijk dom, aangezien het gezond verstand vertelt dat beweging en sport juist helpen om níét ziek te worden. Sport en beweging zijn preventieve maatregelen om allerlei ziektes te vermijden. Toch wordt sport & spel nu praktisch onmogelijk gemaakt, door leerlingen te dwingen om zich te registreren (wat ontmoedigend werkt) en door te eisen dat kinderen ook tijdens het speelkwartiertje nog hun maskers dragen!

Wij constateren dat vele leerlingen ondertussen al een bijna een heel jaar échte school hebben gemist, omdat afstandleren geen echt alternatief gebleken voor naar school gaan. Veel ouders (diegene die ondertussen hun baan nog niet zijn verloren) hebben vaak immers de tijd, de hulpbronnen en de mogelijkheid niet om hun kinderen thuis het onderwijs te kunnen geven die zij nodig hebben.

Ook zien wij hoe het onderwijs in België door de lockdown in een "twee-systemenstelsel" is veranderd, waarbij sommige scholen relatief gemakkelijk naar digitaal thuisonderwijs over hebben kunnen schakelen, terwijl andere scholen (voornamelijk in de grote steden en al kansarme gebieden) niet in staat waren om zich aan te passen en volledig zijn ingestort. Zo is (volgens dit artikel van de VRT) 1 op de 5 Antwerpse leerlingen "van de radar verdwenen". Wij constateren een nóg sterkere tweedeling in het Belgische onderwijs dan voorheen, waarbij gezinnen die wél over financiële middelen bezitten aan thuisonderwijs mee kunnen doen, terwijl gezinnen zonder het geld om zelf een laptop aan te schaffen praktisch van onderwijs uitgesloten zijn. Is dit écht wat wij willen voor onze kinderen: Het recht op onderwijs dat gekoppeld is aan het inkomen van je ouders? Dat is nu echter wel de realiteit.

Wij zien ook dat de federale en Vlaamse overheid véél te weinig ondersteuning hebben gegeven aan scholen om deze transitie te maken en om hun leerlingen zo goed mogelijk op te vangen, ook al hebben wij ondertussen al 9 maanden gehad om ons hierop voor te bereiden. 

Wij geloven daarom ook niet dat er iemand in de federale of Vlaamse regering is die echt beseft wat de consequenties zijn van deze maatregels voor de huidige generatie aan schoolkinderen die nu door deze emotionele hel moeten gaan. Wij vragen ons af wat voor een psychische lidtekens deze crisis in onze kinderen achter zal laten en wat de consequenties van deze lockdowns zullen zijn als onze kinderen over 20 jaar volwassenen zijn: Welke psychische en emotionele problemen en onzekerheden zij met hen mee zullen moeten torsen wanneer zij volwassen zijn en zelf hun weg in de wereld moeten vinden. Mensen zijn immers taai en veerkrachtig, maar aan de andere kant draag je ook alles wat je meemaakt voor de rest van je leven met je mee ...

Daarom willen wij dat:

Onze kinderen weer vrij worden gelaten en een menswaardige schoolervaring moeten worden gegund. Om dit voor elkaar te krijgen moeten de scholen weer op een normale manier, zoals vanouds, worden opgestart. Dat betekent dat maskers facultatief moeten worden, niet verplicht (als je als leerling of ouder voelt dat maskers helpen, moet je er zeker een dragen! Maar niet iedereen dwingen om mee te doen!), dat er geen nieuwe lockdown zal worden opgelegd op het onderwijs maar dat de scholen altijd open zullen blijven, dat er meer aandacht gegeven moet worden aan het handen wassen met zeep en water, in plaats van minimaal 16 keer per dag de handen te moeten ontsmetten met chemisch ontsmettingsmiddel met verdachte ingrediënten (en wanneer scholen de faciliteiten niet hebben om dit mogelijk te maken, omdat er bijvoorbeeld niet genoeg wasbakken zijn, dan is dat een mooie investering die de overheid kan doen. Indien nodig zullen de politici van België vast wel hun salaris in willen leveren om ervoor te zorgen dat de kinderen van België hun handen op een veilige manier kunnen wassen ...), dat kinderen vrij gelaten worden om tijdens de speeltijd buiten naar hartelust te sporten en te spelen, en dat een covidvaccinatie nooit een voorwaarde zal zijn om toegang tot de school te krijgen. Zodat we van de school weer een positieve leeromgeving kunnen maken, waar kinderen zich kunnen voorbereiden op een toekomst die beter is dan het heden, in plaats van een praktische kindergevangenis waar paniek, huilbuien en onbegrip de norm zijn.

-------------

En ook volgens de grondwet:

“Ieder heeft het recht een menswaardig leven te leiden.” - Artikel 23 van de Belgische grondwet. 

“Het onderwijs is vrij; elke preventieve maatregel is verboden;”

& “De gemeenschap waarborgt de keuzevrijheid van de ouders.”  - Artikel 24, §1. van de Belgische grondwet.

 “Ieder heeft recht op onderwijs, met eerbieding van de fundamentele rechten en vrijheden.” - Artikel 24, §3. van de Belgische grondwet.

“Ieder heeft het recht verzoekschriften, door een of meer personen ondertekend, bij de openbare overheden in te dienen.” - Artikel 28 van de Belgische grondwet.

Bij voorbaat dank

De ouders, leraren, leerlingen & studenten van België

(incl. Erik Schrama)

Ook te vinden op: https://www.petities.com/laat_onze_kinderen_weer_naar_school_gaan_heropen_de_scholen_na_de_grote_vakantie?u=5890618&uv=27040698#

Als je deze petitie nog niet hebt getekend, doe dat dan nu! En vergeet niet om naar https://democ.nl/petities/laatonzekinderengewoonnaarschool te surfen! De leerlingen, studenten & leerkrachten van België rekenen op JOUW steun! Voor meer informatie, vragen en suggesties, neem contact op via erik@eschrama.com

Iets wat iedere inwoners van België trouwens moet weten te vinden: De Belgische grondwet via https://www.senate.be/doc/const_nl.html#t2

Ook te vinden op: https://www.petities.com/laat_onze_kinderen_weer_naar_school_gaan_heropen_de_scholen_na_de_grote_vakantie?u=5890618&uv=27040698#

HIER TEKENEN:

Terug naar de hoofdpagina

© 2020 / 2021 | DE NEDERLANDSE REPUBLIKEINSE PARTIJ | INFO@DEMOC.NL